Puur vanuit mijn hart kan ik mezelf vooral healer noemen.

Maar ja, laat dat nu net iets zijn dat we binnen onze gekende westerse maatschappij van nu, amper nog horen laat staan dat we het kennen.

So, let me explain.

Healers zijn al zo oud als de gehele mensheid.  Er was namelijk nog een tijdsperk voor de intrede van het medische circuit.  Er werd toen op een hele andere manier omgegaan met lichamelijke klachten of het emotionele welzijn.  Die manier werd puur uit de natuur gehaald en werd letterlijk & figuurlijk met liefde behandeld.

Als healer werk je op het fysieke, mentale, energetische & spirituele lichaam en is vooral geschikt om emotionele blokkades, oude trauma’s, psychologische schade te verlichten en ze te helen daar waar nodig.

Vaak kampen we als mens met oude trauma’s die we bvb hebben opgelopen in onze kindertijd.  Die oude – vaak niet verwerkte – pijn wordt opgeslagen in de diepere lagen van ons lichaamsysteem.  Een vervelende vaak zeurende pijn die makkelijk naar de oppervlakte komt.  Soms uit zich dit in zulke pijnen of soms ook al wel eens in ziekte.

Door de klacht of pijn, kan er iets gezien worden om ze te helen.  Het lichaam seint ons dat uit zodat we er bewust van kunnen worden.  Het lichaam ons innerlijk kompas.

Soms, door ziekte, wordt het een proces dat dient om ons in de diepere lagen van het leven te trekken.

Soms is er ook wel eens iets aan de hand wat volledig buiten ons menselijk begrip ligt.

Als buitenstaander mogen we er geen oordeel over hebben.  Waar ik zelf een persoonlijke allergie aan heb, zijn uitspraken waarbij men de “schuld” legt bij diegene die ziek is, denk maar aan “positief blijven hé, als je jezelf laat hangen, loopt het mis hoor”.

Enkele jaren geleden bleek ik een tumor van wel 30cm in mijn buik te hebben, zomaar, plots was die er.  Ik voelde geen pijn, had geen speciale klachten, … mijn intuïtie liet me wel weten dat er iets was, met mijn lichaam maar kon er de vinger niet op leggen.  Van de éne dag op de andere, kon ik niet naar het toilet, ik wist het meteen en haastte me naar spoed …

Ik, altijd gezond, bewust en zo meer, kreeg te maken met allerlei “adviezen”, adviezen zoals deze dus.  Waarin het nog jouw schuld zou zijn dat je met deze ziekte te maken hebt. Dat je boete zal dragen voor mocht je niet positief zijn.  Daardoor kreeg ik destijds bovenop mijn fysieke angst, de angst om mijn emotionele gedachtes, ik werd bang nog maar te denken dat ik bang mocht zijn … Helemaal absurd.

Aaaahhh, niet doen dus.

Gezondheid is een privilege waar we geen controle over hebben. Gezond leven, dat wel, dat is een keuze die we dienen te maken.  Gezondheid is werkelijk een heilzaam goed.  Iemand ziek bij je in de buurt? Geef een knuffel, troost hem of haar, geef liefde door, zet een luisterend oor op, niet meer en minder dan dat.

Heling is nog iets anders dan genezing.

Na een genezing ben je niet meer ziek en keer je terug naar je oorspronkelijke staat van zijn.

Bij heling draait het om weer -heel- te worden, om alle delen weer terug te laten samensmelten die bij jou horen en de delen waar nog pijn ligt, het onbewuste – bewust te maken, ze te verlichten, te accepteren dat dit bij jouw levensreis hoort en alsook hun juiste plek te geven.  Want ook dat ben jij.

Ze zullen altijd bij jou blijven maar dan op een manier waarop ze geen pijn meer zullen doen. Zie het als een litteken op jouw ziel.

Ze hebben jou gemaakt tot wie je vandaag bent. Door licht te werpen op jouw schaduw, wordt je weer heel. Wordt je weer wie je werkelijk bent.

Toch iets om blij van te worden.

Veel liefs, Krista.